83.
Hij (Jacob) zei: "Welnee, jullie hebben voor jullie zelf iets moois verzonnen (Mijn) geduld is goed. Hopelijk brengt Allāh hen allen terug bij mij. Voorwaar, Hij is de Alwetende, de Alwijze."
84.
En hij (Jacob) wendde zich af van hen en zei: "Ik heb medelijden met Jozef," en zijn ogen werden wit van verdriet en hij beheerste zijn woede.
85.
Zij zeiden: "Bij Allāh, jij zal aan Jozef blijven denken totdat je er ziek van wordt of jij behoort tot hen die te gronde gaan."
86.
Hij zei: "Voorwaar, alleen bij Allāh klaag ik over mijn ellende en verdriet, en ik weet van Allāh wat jullie niet weten."
87.
"O mijn zonen, ga heen om nieuws in te winnen over Jozef en zijn broeder en wanhoop niet aan de Genade van Allāh. Voorwaar, niemand wanhoopt aan de Genade van Allāh, behalve het ongelovige volk."
قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًۭا ۖ فَصَبْرٌۭ جَمِيلٌ ۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَأْتِيَنِى بِهِمْ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْعَلِيمُ ٱلْحَكِيمُ
﴿٨٣﴾
وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَـٰٓأَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَٱبْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ ٱلْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌۭ
﴿٨٤﴾
قَالُوا۟ تَٱللَّهِ تَفْتَؤُا۟ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ ٱلْهَـٰلِكِينَ
﴿٨٥﴾
قَالَ إِنَّمَآ أَشْكُوا۟ بَثِّى وَحُزْنِىٓ إِلَى ٱللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
﴿٨٦﴾
يَـٰبَنِىَّ ٱذْهَبُوا۟ فَتَحَسَّسُوا۟ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَا۟يْـَٔسُوا۟ مِن رَّوْحِ ٱللَّهِ ۖ إِنَّهُۥ لَا يَا۟يْـَٔسُ مِن رَّوْحِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلْقَوْمُ ٱلْكَـٰفِرُونَ
﴿٨٧﴾