5.
Hij (Noach) zei: "Mijn Heer, ik heb mijn volk dag en nacht opgeroepen.
6.
Maar mijn oproep deed hun vluchten (van de waarheid) slechts toenemen.
7.
En voorwaar, telkens wanneer ik hen opriep opdat U hun zou vergeven, stopten zij hun vingers in hun oren en bedekten zij (hun gezichten) met hun kleding en bleven zij uiterst hoogmoedig.
8.
Toen heb ik hen waarlijk met een harde stem opgeroepen.
9.
Vervolgens heb ik hun waarlijk openlijk toegesproken en hun vertrouwelijk toegesproken, heimelijk.
10.
Toen zei ik: "Vraag jullie Heer om vergeving: voorwaar, Hij is Vergevingsgezind.
11.
Hij zal dan overvloedige regens uit de hemel over jullie neerzenden.
12.
En jullie bezittingen en kinderen vermeerderen en Hij zal jullie tuinen schenken en Hij zal jullie rivieren schenken.
13.
Wat is er met jullie, dat jullie de Grootheid van Allāh niet vrezen?
14.
Terwijl Hij jullie waarlijk in fasen heeft geschapen?
15.
Zien jullie niet hoe Allāh de zeven hemelen in lagen heeft geschapen?
16.
En Hij heeft daarin de maan geplaatst als een licht en de zon als een lamp.
17.
En Allāh heeft jullie als schepselen voortgebracht uit de aarde.
18.
Daarna keert Hij jullie in haar terug en brengt Hij jullie weer tevoorschijn.
19.
En Allāh heeft voor jullie de aarde als een tapijt uitgespreid.
20.
Opdat jullie haar over brede wegen bereizen."
قَالَ رَبِّ إِنِّى دَعَوْتُ قَوْمِى لَيْلًۭا وَنَهَارًۭا
﴿٥﴾
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَآءِىٓ إِلَّا فِرَارًۭا
﴿٦﴾
وَإِنِّى كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوٓا۟ أَصَـٰبِعَهُمْ فِىٓ ءَاذَانِهِمْ وَٱسْتَغْشَوْا۟ ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا۟ وَٱسْتَكْبَرُوا۟ ٱسْتِكْبَارًۭا
﴿٧﴾
ثُمَّ إِنِّى دَعَوْتُهُمْ جِهَارًۭا
﴿٨﴾
ثُمَّ إِنِّىٓ أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًۭا
﴿٩﴾
فَقُلْتُ ٱسْتَغْفِرُوا۟ رَبَّكُمْ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارًۭا
﴿١٠﴾
يُرْسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًۭا
﴿١١﴾
وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَٰلٍۢ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّـٰتٍۢ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَـٰرًۭا
﴿١٢﴾
مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًۭا
﴿١٣﴾
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا
﴿١٤﴾
أَلَمْ تَرَوْا۟ كَيْفَ خَلَقَ ٱللَّهُ سَبْعَ سَمَـٰوَٰتٍۢ طِبَاقًۭا
﴿١٥﴾
وَجَعَلَ ٱلْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًۭا وَجَعَلَ ٱلشَّمْسَ سِرَاجًۭا
﴿١٦﴾
وَٱللَّهُ أَنۢبَتَكُم مِّنَ ٱلْأَرْضِ نَبَاتًۭا
﴿١٧﴾
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًۭا
﴿١٨﴾
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ٱلْأَرْضَ بِسَاطًۭا
﴿١٩﴾
لِّتَسْلُكُوا۟ مِنْهَا سُبُلًۭا فِجَاجًۭا
﴿٢٠﴾