109.
De vooraanstaanden van Farao's volk zeiden: "Voorwaar, dit is een kundige tovenaar!
110.
Hij wil jullie uit jullie land verdrijven!"' (Farao vroeg:) "Wat raden jullie aan?"
111.
Zij zeiden: "Geef hem en zijn broeder uitstel, en stuur verzamelaars naar de steden.
112.
Opdat zij alle vaardige tovenaars tot u brengen.
113.
En de tovenaars kwamen tot Farao, zij zeiden: "Voorwaar, is er voor ons zeker een beloning als wij de winnaars zijn."
114.
Hij (Farao) zei: "Ja, en voorwaar, jullie zullen tot de nabijen behoren."
115.
Zij zeiden: "O Mozes, werp jij (eerst) of werpen wij?"
116.
Hij zei: "Werp." Toen zij dan wierpen, betoverden zij de ogen van de mensen en joegen hen angst aan met geweldige tovenarij.
117.
En Wij openbaarden aan Mozes: "Werp jouw staf!" En toen verslond deze wat zij met hun bedrog hadden gemaakt.
118.
Toen werd de waarheid duidelijk, en bleek wat zij (de tovenaars) plachten te doen valsheid te zijn.
قَالَ ٱلْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَـٰذَا لَسَـٰحِرٌ عَلِيمٌۭ
﴿١٠٩﴾
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
﴿١١٠﴾
قَالُوٓا۟ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِى ٱلْمَدَآئِنِ حَـٰشِرِينَ
﴿١١١﴾
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَـٰحِرٍ عَلِيمٍۢ
﴿١١٢﴾
وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوٓا۟ إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ ٱلْغَـٰلِبِينَ
﴿١١٣﴾
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ ٱلْمُقَرَّبِينَ
﴿١١٤﴾
قَالُوا۟ يَـٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلْقِىَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحْنُ ٱلْمُلْقِينَ
﴿١١٥﴾
قَالَ أَلْقُوا۟ ۖ فَلَمَّآ أَلْقَوْا۟ سَحَرُوٓا۟ أَعْيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَآءُو بِسِحْرٍ عَظِيمٍۢ
﴿١١٦﴾
وَأَوْحَيْنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَإِذَا هِىَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
﴿١١٧﴾
فَوَقَعَ ٱلْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ
﴿١١٨﴾